ریخته گری ( Casting )
ریخته گری
ریختهگری فن شکل دادن فلزات و آلیاژها از طریق ذوب، ریختن مذاب در محفظهای به نام قالب و آنگاه سرد کردن و انجماد آن مطابق شکل محفظه قالب میباشد. این روش قدیمیترین فرایند شناخته شده برای بدست آوردن شکل مطلوب فلزات است. در زیر تعدادی از روشهای مختلف ریختهگری جهت مطالعه و آگاهی در دسترس میباشد.
مهمترین روشهای ریختهگری عبارتند از:- ریختهگری در قالبهای موقت شامل ریختهگری در ماسه و در قالبهای پوستهای
- ریختهگری در قالبهای دائمی شامل ریختهگری در قالبهای فلزی به روش گریز ازمرکز
ریخته گری با ماسه
در ریختهگری ماسهای از ماسه طبیعی یا ماسه ترکیبی ( ماسه دریاچه) استفاده میشود. ترکیب حاضر دارای یک ماده نسوز به نام سیلیکا میباشد. دانههای شن باید به قدر کافی کوچک باشند تا بتوان آنها را متراکم کرد. در عین حال باید آنقدر درشت باشند تا گازهای تشکیل شده در هنگام ریختهگری از بین منافذ آنها خارج شوند. در قالب های بزرگتر از ماسه سبز استفاده میکنند (ترکیبی از ماسه،خاک رس و مقداری آب) ماسه را میتوان مجددا مورد استفاده قرار داد. همچنین زائدهها و فلزات اضافی بریده شده و مجددا استفاده میگردند.
ماهیچه ها:
بسیاری از قطعات ریختهگری دارای سوراخهای داخلی هستند. یا برخی حفرههای موجود در ساختار آنها از هیچ کجای قالب قابل دسترسی نیستند. این سطوح درونی به وسیله ماهیچهها ایجاد میگردند. ماهیچهها ازطریق آمیختن ماسه با یک سری چسبهای خاص تهیه میشوند. این چسب باعث میشود که وقتی ماهیچه را در دست میگیریم شکل خود را حفظ کند. قالب از طریق قرار دادن ماهیچه در داخل حفره درجه پایینی و قرار دادن درجه بالایی روی آن و قفل کردن دو درجه به هم، ساخته میشود. بعد از انجام عملیات ریخته گری، ماسه ها کنار زده میشوند. همچنین ماهیچه بیرون کشیده شده و معمولا شکسته میشود.